Słowiańskie święto Stado jest świętem wiosny i płodności, które zostało przez Kościół Katolicki zastąpione Zielonymi Świątkami. Święto Stado było i jest poświęcone takim Bogom jak Mokosz, Jaryło, Łada oraz Rod, wypada ono w okolicach ostatniej wiosennej pełni. Podczas tego święta uprawiano kult drzew oraz szeroko rozumianej zieleni, dlatego też dekorowano drzwi domu, furtki, stodoły, obrazy i ołtarze brzozowymi i wierzbowymi gałązkami. Święto to miało także charakter zaduszny, ponieważ wyżej wspomniane gałązki były ofiarami dla zmarłych. Stado było czasem tańców i radości oraz romantycznej miłości, w tym czasie tworzono majowe słupy, a sień domu scielano tatarakiem, by obronić się przed wodnymi demonami oraz czyniono Fakły czyli okadzanie korą młodych świerków.









