Numerologia powstała około 2500 – 2000 r. p.n.e. Rozwijała się głównie w Egipcie i Sumerze, równocześnie z Astrologią. Dawna numerologia i astrologia odnosiły się głównie do podstawowych danych osobowych, czyli po prostu imienia i nazwiska.
Jednak wiele wieków później numerologia stała się bardziej znana i powszechnie używana. Zapiski na ten temat pojawiły się także w Chinach i Babilonii, a nawet w cywilizacji Mezoamerykańskiej. W Europie numerologia stała się znana dzięki Pitagorasowi. Głównym ośrodkiem rozwoju numerologii są jednak Chiny. To Chińczycy jako pierwsi odkryli, że za pomocą liczb można opisać wiele prawidłowości występujących w przyrodzie oraz, że liczby posiadają swoją własną unikalną energię.
Ślady numerologii znajdziemy także w historii Indii jako pozostałości po Fenicjanach, kultura Majów i Azteków także miała udział w rozwoju tej dziedziny nauki. Bardzo duży wpływ na rozwój numerologii miała kultura żydowska, co skutkowało powstaniem Kabały. Kabaliści wierzyli, że w 22 literach hebrajskiego alfabetu tkwi tajemny szyfr świata, którego autorem miał być sam Jachwe, natomiast kluczem do zrozumienia tego szyfru ma stanowić gametria.
Co to jest gametria? Jest to sztuka obliczania liczbowych odpowiedników słów. Z założeń gametrii wynika, że Bóg stwarzał świat wypowiadając nazwy swoich dzieł czyli, że hebrajski alfabet był narzędziem stworzenia. Kabaliści uważali również, że obecny w imieniu i nazwisku kod numeryczny dobrze określa charakter danej osoby i los, który jest jej pisany. Warto także wiedzieć, że Gametria dzieli się na dwa rodzaje: objawioną – polegającą na przekształcaniu słów w liczby przy użyciu alfabetu hebrajskiego i mistyczną – polegającą na rozpoznawaniu związków między sefirą.
Czym jest Sefira? W kabale jest to jedna z dziesięciu emanacji boskiego światła, będąca kolejnymi stopniami poznania nieskończonego i niepoznanego Boga przez skończone i ograniczone stworzenie. Wszystkie są aspektami, mocami Boga, przejawianymi w stworzeniu, przez które dokonuje się jego objawienie.
W średniowieczu (V w.n.e.) numerologia została zamknięta w zakonach, gdzie była studiowana przez mnichów. Objawiała się przede wszystkim w kabale, co niestety, przyczyniło się do umniejszenia jej znaczenia jako nauki. W owym czasie numerologią interesowali się także druidzi, którzy odkrywali ją za pomocą kart tarota.
Na inne ślady tej nauki natrafiamy także dwa wieki później, potem nauka ta zanika i nie natrafimy na nią aż do przełomu X i XI w.n.e. Numerologia działała w ukryciu aż do XVIII w.n.e., kiedy to rozpoczęła się na świecie epoka Oświecenia. W tej epoce ludzie znów zainteresowali się tą nauką na masową skalę, jednak jej czas nie trwał zbyt długo i chyba nie muszę nikomu mówić, że najbardziej tę naukę zwalczała instytucja, która teraz sama chyli się ku upadkowi – Kościół Katolicki.
Przełom XIX i XX wieku to czas rewolucji przemysłowej. Ludzi znów zaczęła bardziej interesować energetyczna strona wszechświata a stało się tak głównie z powodu rozwoju technologicznego i pojawienia się elektryczności. Numerologia na nowo stała się znana i popularna. W tym czasie rodzili się także najbardziej znani numerolodzy tacy jak: Cheiro, L. Dow Balliet czy Gladys Lobos.
Źródło: Danielle Granger
