Dawno nie pisałam nic na temat ziół, więc postanowiłam nadrobić zaległości. Tym razem chciałam napisać kilka słów o Lubczyku, do czego skłoniła mnie sytuacja życiowa, ponieważ kilka dni temu zafascynował mnie pewien mężczyzna, którego chciałabym poznać bliżej.
Wracając jednak do tematu, to już podobno w starożytności znano zastosowanie lubczyku i już wtedy stosowano go jako przyprawę do wielu dań oraz naturalny afrodyzjak. Nawet teraz w bardzo wielu kulturach zaleca się stosowanie go, by zwiększyć poziom libido. Nie jest to jednak jedyna zdrowotna właściwość lubczyku, związki zawarte w tej roślinie bardzo dobrze łagodzą różnego rodzaju dolegliwości żołądkowe oraz pomagają w leczeniu infekcji dróg moczowych. Medycyna naturalna za najbardziej wartościową część tej rośliny uznaje korzeń, który posiada około 3% olejków eterycznych, bogatych m.in. w estry, kwas octowy, skrobię, żywicę, cukier, kumarynę i kwasy polifenolowe. Zioło to ma także działanie wykrztuśne przez co w medycynie naturalnej jest często wykorzystywany do leczenia kaszlu.
W kuchni najczęściej wykorzzystujemy liście lubczyku, ale można wykorzystać także jego pestki oraz kłącza. Suszone lub świeże liście to doskonały dodatek do rosołu, można go także dodać do sosów lub innych potraw takich jak:
- Zupa pieczarkowa,
- Zupa fasolowa,
- Fasolka po bretońsku,
- Domowy chleb,
- Kapusta z grzybami,
- Makaron ze szpinakiem w sosie śmietanowym,
- Pierś z indyka duszona w winie,
- Domowa nalewka staropolska,
- Sos bolognese.
Źródło: WP.pl
